Πόσες ιστορίες έχουμε διαβάσει ή ακούσει κατά καιρούς για την κατάσταση που επικρατεί στα ορφανοτροφεία. Τί γίνεται όταν αυτά τα παιδιά βγαίνουν στον κόσμο; Καταφέρνουν να αφήσουν τους «λύκους» πίσω τους ή γίνονται οι ίδιοι «λύκοι» τελικά;
📌 ΔΕΣ ΚΙ ΑΥΤΟ:
16 συμβουλές που θα έδινα σε έναν βιβλιόφιλο!
Αν με ρωτούσε κάποιος ή κάποια που ανακάλυψε πρόσφατα την ευχαρίστηση του διαβάσματος, τί θα τον/ην συμβούλευα; 👇
ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…ΥΠΟΘΕΣΗ
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα;
Πέντε ήρωες που το συρματόπλεγμα γύρω από τους τοίχους του ορφανοτροφείου σφράγισε ερμητικά τα όνειρά τους. Ένας όρκος, να μη γίνουν τροφή στους λύκους, δένει τις ζωές τους και γίνεται η δύναμη να επιβιώσουν.
Ο Στέλιος πιέζει ακόμη το σημάδι κάτω από το μάτι, κάθε φορά που κλειδώνει τη γυναίκα του στο σπίτι. Ο Βασίλης γίνεται η σκιά της Σοφίας, από τη μέρα που της παρέδωσε εκείνο το δέμα. Η Άννυ χάνεται στην οδό Φυλής πάνω στη μεγάλου κυβισμού μηχανή της. Ο Σταύρος αντιμετωπίζει τον εφιάλτη των παιδικών του χρόνων. Και η Ειρήνη κρατά στα χέρια της το κλειδί για να τα χτίσει όλα από την αρχή.
Τα εγκλήματα πίσω από τις κλειστές πόρτες χαράζουν τον δρόμο της ενηλικίωσής τους και καθορίζουν την πορεία τους. Θα καταφέρουν να ξεφύγουν; Κι όταν η πόρτα ανοίξει, θα είναι έτοιμοι να δραπετεύσουν;
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
«Ο λύκος μένει σπίτι» ήταν το πέμπτο και τελευταίο που διάβασα για τον μήνα Ιανουάριο. Μπορώ να πω ότι έκλεισε ωραία ο μήνας μου, από αναγνωστικής άποψης… τουλάχιστον.
Γενικά δεν είμαι πολύ του θρίλερ, αλλά το συγκεκριμένο μού κέντρισε το ενδιαφέρον από τον τίτλο και μόνο. Όπου «λύκος» κάθε μορφή λεκτικής, σωματικής και ψυχολογικής βίας.
Παρόλο που «Ο λύκος μένει σπίτι» τοποθετείται στην κατηγορία crime διαβάζοντας το το ένιωσα περισσότερο σαν κοινωνικό θρίλερ με γενναίες δόσεις μυστηρίου.
Κεντρικό θέμα του βιβλίου η παιδική κακοποίηση στα ορφανοτροφεία και πως αυτή μπορεί να επηρεάσει το κάθε παιδί κι ως μετέπειτα ενήλικα. Τί γίνεται όταν αυτά τα παιδιά βγαίνουν στον κόσμο; Καταφέρνουν να αφήσουν τους λύκους πίσω τους ή γίνονται οι ίδιοι λύκοι τελικά;
Πόσες ιστορίες έχουμε διαβάσει ή ακούσει κατά καιρούς για την κατάσταση που επικρατεί στα ορφανοτροφεία. Τις συνθήκες διαβίωσης, την κακοποίηση, τα παζάρια που γίνονται στην πλάτη παιδικών ψυχών.
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ
Η Έλενα Μπολονάση γράφει σε απλή γλώσσα παρουσιάζοντας την βία στις πραγματικές της διαστάσεις και χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις και ανθρώπους.
Παρακολουθούμε τις ζωές έξι παιδιών, πρώην τρόφιμων ορφανοτροφείου μεταξύ παρόντος και παρελθόντος και κατά πόσο η ζωή τους εκεί τους έκανε τους ενήλικες που είναι σήμερα. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη (παρόν-παρελθόν-παρόν) και εναλλάσσεται μεταξύ παρόντος (2021) και παρελθόντος (1987) κάτι που κάνει εύκολη και ξεκούραστη την ανάγνωση παρόλα τα πολλά πρόσωπα.
Η ιστορία εξελίσσεται σταδιακά με κάθε πρόσωπο να παρουσιάζεται ξεχωριστά στο παρόν, ενώ στο παρελθόν, στο δεύτερο μέρος, μαθαίνουμε πως συνδέονται μεταξύ τους και κατανοούμε αρκετές από τις τωρινές συμπεριφορές τους…!
Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο κοινωνικό θρίλερ που διέψευσε αρκετές φορές τη συνέχεια που φανταζόμουν, αφού διαβάζοντας βγαίνουν στοιχεία που άλλαζαν τα δεδομένα. Στοιχείο που φυσικά μου άρεσε γιατί δεν ήταν καθόλου προβλέψιμο.
Το τέλος λυτρωτικό και ίσως αισιόδοξο με την έννοια ότι κακοποιητικές συμπεριφορές υπήρχαν και υπάρχουν πάντα, αλλά δεν μεταμορφώνονται όλοι οι άνθρωποι σε θύτες. Υπάρχουν και οι δυνατοί που δεν αφήνουν το παρελθόν τους να τους ορίσει. Όπως η Άννυ και η Ειρήνη στο βιβλίο.
Αν κάτι με μπέρδεψε γιατί δεν κατάλαβα πως συνδέεται ακριβώς με την όλη ιστορία ήταν η ιστορία του Μάνθου και της Αλεξίας. Την βρήκα λίγο παράταιρη και ίσως αχρείαστη.
Γενικά το βιβλίο ήταν τόσο καλό που το τελείωσα σε μερικές ώρες.
INFO
Αριθμός Σελίδων: 312
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2022)
Μπορείτε να το βρείτε εδώ: Ο λύκος μένει σπίτι – Έλενα Μπολονάση
Βρήκες χρήσιμη αυτή την κριτική;
Αν σου άρεσε το άρθρο, άφησε ένα σχόλιο ή μοιράσου το στα social media!
*Αρχική εικόνα από canva.com
📌 ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:

Facebook | Instagram | Youtube | Goodreads
