Διαβάζοντας «Κυνηγώντας τον Χρόνο» της Εύα Μάγκου – Lajiness

Το «Κυνηγώντας τον Χρόνο» θίγει ερωτήματα σχετικά με τον χρόνο που σε βάζουν σε σκέψεις για το «τι προσφέρουμε τελικά σε αυτόν τον κόσμο». Ο αέναος και ανεξήγητος Χρόνος συναντιέται με τις μνήμες της Ειρήνης Θέου και μας ξεναγεί στις τόσο διαφορετικές, κι όμως τόσο ίδιες, εποχές που έζησε η κάθε γενιά που έζησε πριν από εκείνη.

Το «Κυνηγώντας τον Χρόνο» ανήκει στην πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα Εύα Μάγκου – Lajiness. Έπεσε στα χέρια μου – ή μάλλον στην οθόνη μου – στα πλαίσια εθελοντικής συμμετοχής μου να το διαβάσω online και να γράψω κριτική για αυτό.

«Η Ειρήνη είχε μια παράξενη σχέση με τον Χρόνο. Συχνά έλεγε: «Χάνω τον χρόνο, κι ο χρόνος με χάνει κι αυτός. Τρέχω να τον προφτάσω κι όλο μ΄ αφήνει πίσω. Κι εγώ τρέχω ξοπίσω του, πεισμωμένη, προσπαθώντας να σκουπίσω τα δάκρυα από τα μάτια και το αίμα από τις ανοιχτές πληγές που μού αφήνει. Τον πιάνω και μού γλιστρά μέσα από τα χέρια σαν άμμος καυτή που την ζέστανε με τ΄ ακροδάχτυλά του ο ήλιος. Και καίγομαι… Γέρασα να κυνηγώ τον χρόνο, να τον αρπάζω και να ξοδεύεται, να μού ξεγλιστρά σαν φάντασμα, σαν νεράκι που από σταλαγματιά γίνεται χείμαρρος και σε παρασέρνει. Θα με νικήσει ο Χρόνος, θα με νικήσει…».»

ΥΠΟΘΕΣΗ

(από τη συγγραφέα)

Η Ειρήνη είναι η μοναχοκόρη του Δημήτρη Θέου και της Νανάς Δημητρίου, είναι το παιδί του ‘επαναστάτη’ και του ‘πλουσιοκόριτσου’. Στην ουσία είναι το ‘παιδί’ δυο Ελληνικών ιδεολογιών. Αριστερά-πρωτοπορία-επανάσταση και Δεξιά-συντηρητισμός-παράδοση. Είναι όμως τα όρια αυτών των δυο τόσο ευδιάκριτα ή απλά μάθαμε να βάζουμε ταμπέλες δίνοντας ιδιότητες και ρόλους κατά την δική μας προσωπική θέση και κοσμοθεωρία;

Μέσα από την ιστορία των δυο οικογενειών, την σύνθεση, την ανάπτυξη και το πάντρεμα τους, -κεντημένα πάνω στο ‘φόντο’ της ιστορία της Ελλάδας ξεκινώντας από το 1880 τελειώνοντας το 1980-, αναγνωρίζουμε χαρακτήρες της δικής μας οικογένειας ή της διπλανής πόρτας. Κάποιοι καλοί κι άλλοι λιγότερο ή και καθόλου.

Η δομή του βιβλίου παρακολουθεί τις ιστορίες σε έναν χρόνο που κινείται ευθύγραμμα και πάνω στις έννοιες παρελθόν-παρόν-μέλλον. Αδέλφια, ξαδέλφια, συγγενείς, φίλοι, ‘δουλάκια’, πιάνα με ουρά, τα πρώτα τσιγάρα για γυναίκες, μεγάλοι έρωτες, μεγάλα μίση και μια Ειρήνη που γίνεται -στην ηλικία των έξι- πίτα μέρα Πάσχα γιατί μπέρδεψε το κοκκινέλι με το ταμ-ταμ και την τρέχουν για πλύση στομάχου! Κάπου όμως ο Χρόνος, -όχι εκείνος που μετρά ώρες και αιώνες, αλλά εκείνος ο Συμπαντικός-, κλείνει συνωμοτικά το μάτι και χαμογελάει.

Η Ειρήνη θα μπορούσε να είναι δεύτερος ή και τρίτος ρόλος γιατί ουσιαστικά πρωταγωνιστές είναι όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου. Ποιος έχει δικαίωμα σε μια ομάδα ανθρώπων ένας μόνο να αυτό-χρισθεί ο κύριος χαρακτήρας όταν ο καθ’ ένας μας ΕΙΝΑΙ πρωταγωνιστής της δικής του Ζωής. Σε μια παρέα όλοι οι ρόλοι είναι πρωταγωνιστές της δικής τους προσωπικής ζωής και ιστορίας…

ΠΛΟΚΗ

Οι περιγραφές είναι λεπτομερείς με πλούσια γραφή και λεξιλόγιο αλλά και με αρκετή δόση χιούμορ. Η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα ανάμεσα σε παρόν, παρελθόν και μέλλον κρατώντας την αγωνία αμείωτη μέχρι το τέλος. Αν έπρεπε να το περιγράψω με τρεις λέξεις αυτές θα ήταν: καθηλωτικό, καλογραμμένο, αγωνιώδες.

Πρωταγωνιστής ο Χρόνος, όπως μαρτυρά και ο τίτλος, και η Ειρήνη. Ο αέναος και ανεξήγητος Χρόνος συναντιέται με τις μνήμες της Ειρήνης Θέου, η οποία μας ξεναγεί στις διάφορες εποχές και τα στάδια που πέρασε η κάθε γενιά που έζησε πριν από εκείνη.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

Οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος είναι πολλοί και κάπου μπορεί να σκεφτείς ότι «χάνεις την μπάλα», αλλά είναι ένα απαραίτητο κομμάτι για να καταλάβεις πως συνδέονται όλα μέσα στον Χρόνο. Όλοι συνδέονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο που ακόμα κι αν έχεις αφήσει το βιβλίο για μέρες (μεσολάβησαν και διακοπές και μου πήρε κάποιες εβδομάδες να το τελειώσω), η πλοκή βοηθάει τον αναγνώστη να το πιάσει ξανά από εκεί που το άφησε.

Οι χαρακτήρες εξελίσσονται γρήγορα και ο καθένας στον δικό του ρυθμό. Ο καθένας αφήνει το δικό του στίγμα σε αυτό τον κόσμο, παραδίδοντας και το δικό του κομματάκι στον ίδιο τον Χρόνο.

Η Ειρήνη Θέου

Ένα ελεύθερο πνεύμα της οποίας η μικρή διάρκεια ζωής της υπήρξε αντιστρόφως ανάλογη με τη συμβολή της. Μέσα από τα αμέτρητα τετράδια που κρατούσε σημειώσεις, η Ειρήνη ξεδιπλώνει το γενεαλογικό της δέντρο αρκετές γενιές πίσω και περιγράφει τις δύσκολες καταστάσεις και εποχές που ζήσαμε οι Έλληνες τότε (πόλεμοι, Κατοχή, Εμφύλιος).

Η αρχή με την αυτοκτονία της πρωταγωνίστριας μπορεί να σοκάρει τον αναγνώστη στην αρχή, αλλά όπως αναφέρει και η συγγραφέας «Μήπως τελικά δεν αυτοκτόνησε;»… Και κάπως έτσι σου τραβάει την προσοχή και αρχίζεις να διαβάζεις ένα μεγάλο σε όγκο, αλλά καθόλου κουραστικό μυθιστόρημα. Ξετυλίγοντας το γενεαλογικό δέντρο της, η πρωταγωνίστρια Ειρήνη περιγράφει πως ο πόλεμος, κι αργότερα ο εμφύλιος, επηρέασε την ίδια σαν παιδί αλλά και τους προγόνους που υπήρξαν πριν από εκείνη.

ΤΙ ΔΕΝ Μ’ ΑΡΕΣΕ

Σε κάποια σημεία αναλύονται αρκετά κάποια φιλοσοφικά ερωτήματα και αυτό είναι ίσως το μόνο μείον.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Παρόλα αυτά, το «Κυνηγώντας τον Χρόνο» είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο. Τα ερωτήματα που τίθενται σχετικά με τον χρόνο σε βάζουν σε σκέψεις για το «τι προσφέρουμε τελικά σε αυτόν τον κόσμο». Αν μη τι άλλο, το «Κυνηγώντας τον Χρόνο» είναι κάτι διαφορετικό από όσα έχω διαβάσει μέχρι σήμερα. Θα το πρότεινα!

Ευχαριστώ πολύ την κ. Μάγκου για την διάθεση του βιβλίου!

---

Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο στέλνοντας μήνυμα στο προφίλ της συγγραφέως εδώ!
Τιμή: 18€ με τα έξοδα αποστολής πληρωμένα.

❓ Πώς σου φάνηκε η ανάρτηση μου; Θα χαρώ να δω σχόλιο σου παρακάτω!

---

Σχετικά άρθρα:

✔ Διαβάζοντας «Έρωτας με λικέρ μαστίχα» της Ζωής Ράπτη
✔ Διαβάζοντας το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» της Harper Lee
✔ 5 σκέψεις για το «Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ»
✔ Βιβλία: Μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους τελικά;

---

👉 Μην παραλείψεις να κάνεις εγγραφή στο Newsletter μου για να μείνεις ενημερωμένος, αλλά και να με ακολουθήσεις σε Facebook, Instagram και Pinterest!